Αρχιτεκτονική

Η αρχιτεκτονική των Ζαγοροχωρίων σε μια διαλεκτική σχέση με το φυσικό περιβάλλον και τις ιδιαίτερες κλιματολογικές συνθήκες, δημιούργησε έναν μοναδικό συνδυασμό πολιτιστικής και φυσικής κληρονομιάς.

Το Ζαγορίσιο σπίτι είναι κατά κανόνα διώροφο ή τριώροφο. Χωρίς διακόσμηση στο εξωτερικό, με ανοίγματα μόνον στον όροφο και πολεμίστρες-φωτιστικές σχισμές στο ισόγειο, επιβάλλεται με τον βαρύ και συμπαγή όγκο του. Διακρίνεται για τον ιδιαίτερο τρόπο επεξεργασίας της πέτρας, που απορρέει από τη μοναδική γεωλογική σύσταση των ορεινών όγκων της περιοχής.

Το δυτικό, άνυδρο Ζαγόρι, χαρακτηρίζεται κυρίως από τη λευκή ασβεστολιθική πέτρα, ενώ το ανατολικό, περισσότερο ένυδρο και δασωμένο, από τη γκρίζα αργιλική.

Δεν υπάρχουν εντούτοις ιδιαίτερες μορφολογικές διαφορές στην αρχιτεκτονική σύνθεση, γεγονός που οφείλεται στις ομοιόμορφες κοινωνικές δομές των επιμέρους περιοχών. Εκεί όμως όπου διαπιστώνεται ιδιαίτερη φροντίδα είναι το εσωτερικό των σπιτιών. Περίτεχνα τζάκια, σκαλιστά ξύλινα διαχωριστικά και ακριβά έπιπλα γεμίζουν το εσωτερικό όλων σχεδόν των σπιτιών. Η διακόσμηση των τοίχων θεωρείται κανόνας και η πολυχρωμία χαρακτηρίζει το εσωτερικό. Εκτεταμένες ζωγραφικές συνθέσεις καλύπτουν τους τοίχους στα μεγάλα αρχοντικά σπίτια, όπου μεταφέρονται με ναϊφ τρόπο αστικά τοπία και φυτικός διάκοσμος.

46 οικισμοί τα αποκαλούμενα Ζαγοροχώρια, είναι διάσπαρτα στους πρόποδες και τις πλαγιές της Πίνδου
Περισσότερα για τους οικισμούς